گاهی در نگاه نخست با ناتوانی‌هایی که در جسم یا ذهن دارند شناخته می‌شوند، اما در حقیقت، آنها دنیایی از قدرت و اراده را در خود دارند که از نگاه بسیاری از ما پنهان است.
این انسان‌ها نه‌تنها با محدودیت‌های فیزیکی یا ذهنی خود می‌جنگند، بلکه هر روز در جستجوی راهی هستند تا بر مشکلات فائق آیند و بر رؤیای خود پا بگذارند.
آنها برخلاف تصور عمومی، در دنیای خود محدود نیستند، بلکه دنیایی گسترده‌تر از آنچه بسیاری از ما می‌بینیم دارند؛ دنیایی که در آن عشق، امید و تلاش در برابر سختی‌ها به شکلی عمیق‌تر و زنده‌تر تجربه می‌شود.
معلولان همچون درختانی هستند که در برابر طوفان‌های زندگی خم نمی‌شوند، بلکه ریشه در زمین‌های سخت می‌زنند و نه‌تنها محدودیت‌های ظاهری را به چالش می‌کشد، بلکه معنای واقعی مبارزه، صبر و اراده را در وجود آنها می‌سازد.
ما نباید تنها به‌ظاهر جسمی آنها نگاه کنیم، بلکه باید به عمق روح و اراده‌شان توجه کنیم در واقع، معلولین نه‌تنها زندگی را برای خود به چالش کشیده‌اند، بلکه به ما یاد می‌دهند که با امید و تلاش می‌توان از هر مانعی عبور کرد و در زندگی، حتی در سخت‌ترین شرایط، به پیشرفت ادامه داد.
اگر به چشمانشان بنگریم، خواهیم دید که در آنها داستان‌هایی نهفته است؛ داستان‌هایی از مبارزه با سختی‌ها، از ایستادگی در برابر جاذبه‌های ناامیدی و از عبور از تاریکی‌ها به‌سوی روشنایی در درون این انسان‌ها، نه فقط مقاومت بلکه یک نوع جادوی زندگی نهفته است، جادویی که حتی در غم و دردهم می‌تواند زیبایی و شکوه بیافریند.
آنان از معلولیت خود ابزاری برای شکوفایی اراده و استعدادهایی که از چشم بسیاری پنهان است ساخته‌اند و خود را نه به‌خاطر آنچه ندارند، بلکه به‌خاطر آنچه دارند و آنچه می‌سازند شناسانده‌اند.
معلولان در ایران همواره با مشکلات و چالش‌های متعددی در زندگی روزمره خود مواجه هستند بسیاری از این مشکلات، به مسائلی برمی‌گردد که به دلیل نبود زیرساخت‌ها، امکانات مناسب و عدم توجه کافی به نیازهای خاص این افراد، باعث می‌شود آنها در بسیاری از موقعیت‌ها احساس انزوای اجتماعی کنند
خبرنگار آفتاب دل، در گفتگویی با چند نفر از افراد معلول، به مشکلات و تجربیات آنها در مواجهه با موانع فیزیکی و اجتماعی پرداخته است.
توانمندی‌های فراتر از محدودیت
مهدی احمدی، یکی از معلولینی است که به بیان مشکلات خود می‌پردازد وی با اشاره به مشکلات رفت‌وآمد خود گفت: هر روز که از خواب بیدار می‌شوم، اولین چیزی که به ذهنم یداین است که امروز چطور باید از خانه بیرون بروم.
وی می‌گوید: خیابان‌ها و پیاده‌روها همیشه برای ما ویلچر نشینان پر از موانع و ناهمواری استن به همین خاطر هنگام خروج از خانه و استفاده از ویلچر با مشکلات زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کنم.
احمدی به مشکلات حمل‌ونقل عمومی اشاره کرد و گفت: در ایستگاه‌ها هیچ‌گونه امکاناتی برای افراد معلول وجود ندارد و در بسیاری از مواقع، به دلیل عدم وجود امکانات و دسترسی برای معلولان باعث می‌شود که آنها حتی نتوانند به‌راحتی از خدمات عمومی بهره‌مند شوند.
رضا پیری، یکی دیگر از معلولان، نیز به عدم توجه رانندگان تاکسی‌ها به نیازهای افراد معلول اشاره کرد و گفت: این مشکلات همه‌گیرند اما به نظر یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها این است که هیچ‌وقت به نیازهای واقعی معلولان توجه نمی‌شود؛ مثلاً اگر بخواهیم از تاکسی استفاده کنیم، بیشتر راننده‌ها یا نمی‌خواهند به ما کمک کنند و یا اصلاً ماشینشان برای استفاده مناسب نیست.
پیری افزود: من و امثال من مجبور هستیم برای استفاده از تاکسی یا دیگر وسایل حمل‌ونقل عمومی ساعت‌ها پیش از سفر هماهنگی‌ها را انجام دهیم تا از مشکلات احتمالی جلوگیری کنیم.
وی از تجربه‌ای که در یکی از مراکز خرید داشت، برایمان صحبت کرد و بیان داشت: یک روز هم در پارکینگ یک فروشگاه ماشین خود را پارک کرده بودم؛ ولی به‌محض خروج از آن، متوجه شدم که تمامی جای پارک‌ها به طور کامل توسط خودروهای غیرمعمول پر شده است این مشکل در واقع یکی از معضلات رایج برای افراد معلول است که به‌وضوح به بی‌توجهی و حقوق و نیازهای این افراد اشاره دارد.
گفتنی است که علاوه بر مشکلات فیزیکی، افراد معلول به مشکلات اجتماعی و فرهنگی نیز دچار هستند.
نسرین طاهری یکی دیگر از معلولین است که می‌گویید: معلولان همیشه احساس می‌کند که در جامعه به‌طورکلی فراموش شده‌اند. ما همیشه باید برای دریافت حداقل امکاناتمان مبارزه کنیم و این مسئله به معنای نبود یک نگاه جامع به نیازهای این گروه از جامعه است که باعث می‌شود آنها در بسیاری از مواقع احساس کنند که توانمندی‌هایشان دیده نمی‌شود.
طاهری عنوان داشت: تغییرات واقعی زمانی رخ خواهد داد که جامعه، رسانه‌ها و دولت‌ها بیشتر به مشکلات معلولان توجه کنند و از این گروه حمایت‌های عملی‌تری انجام دهند.
رویکرد جامعه به معلولان باید اجتماعی باشد
در ادامه حسین رسولی در گفتگو با خبرنگار آفتاب دل اظهار داشت: رویکرد جامعه به معلولان باید نه صرفاً پزشکی بلکه اجتماعی باشد.
مدیرکل بهزیستی کردستان افزود: در این رویکرد اجتماعی نه‌تنها توجه به نیازهای جسمی بلکه باید به فرهنگ و نگرش جامعه نیز توجه شود.
وی با اشاره به اینکه بهزیستی به‌عنوان یک نهاد حمایتی، مسئولیت خدمات به افراد دارای معلولیت را بر عهده دارد افزود: در استان کردستان، ۳۲ هزار و ۵۰۰ نفر تحت پوشش این سازمان هستند.
رسولی بیان داشت:۴۷ درصد از معلولان استان کردستان دارای معلولیت‌های شدید هستند و به همین دلیل نیاز به خدمات ویژه دارند.
وی گفت: این خدمات شامل تأمین مسکن، مناسب‌سازی معابر و خودرو، درمان و کمک‌های معیشتی است؛ اما بااین‌حال، اعتبار محدود بهزیستی نمی‌تواند به‌تنهایی تمام نیازهای معلولان را تأمین کند و همکاری با دیگر نهادها و سازمان‌ها ضروری است.
در نهایت، رسولی به قانون جامع حمایت از حقوق معلولان اشاره کرد و بر لزوم اجرای آن توسط تمام دستگاه‌ها تأکید کرد تا فرصت‌های برابر برای معلولان فراهم شود.
این گفتگو نه‌تنها مشکلات معلولان را مطرح کرد، بلکه نشان‌دهنده این است که به‌رغم پیشرفت‌هایی که در برخی زمینه‌ها وجود داشته، هنوز راه زیادی تا رسیدن به جامعه‌ای برابر و بدون موانع برای معلولان در پیش است.
گزارش از گل آرا ظاهری
انتهای خبر/
ارسال دیدگاه
نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد