آفتاب دل

یادداشت/غریبه رحیمی

مسجد، مهمترین ملجا و سنگر مستحکم جوانان

مسجد همواره مهم ترین پایگاه ، ملجإ و سنگر دفاع از حریم دین مبین اسلام و تجلی گاه عبادت، خضوع، خشوع, و عشق ورزیدن به آستان خداوندگار عالمیان بوده است.

به گزارش خبرنگار آفتاب دل، مسجد همواره مهم ترین پایگاه ، ملجإ و سنگر دفاع از حریم دین مبین اسلام و تجلی گاه عبادت، خضوع، خشوع, و عشق ورزیدن به آستان خداوندگار عالمیان بوده است. این مکان معنوی به عنوان مرکز ثقل و کانون فعالیت های علمی، فرهنگی، اجتماعی  و سیاسی به شمار می آید.

در هندسه ی فرهنگی نظام جمهوری اسلام مساجد نقش محوری داشته اند و ارزش والایی برای اداره امور از این سنگر معنوی در نظر گرفته شده است. در کلام معمار کبیر انقلاب حضرت امام(ره) و در تداوم آن در سخنان مقام معظم رهبری نقش تعیین کننده مسجد در ایجاد همدلی، همکاری اجتماعی، حفظ حراست از ارزش های اسلام و انقلاب که از مهم ترین سرمایه های ارزشمند جامعه است مورد توجه قرار گرفته است.

اما مع الوصف باید اذعان نمود به رغم تلاش های صورت گرفته هنوز با مسجد ایده آل که در آموزه های شریعت تعریف شده است فاصله داریم. در زیر به تعدادی از مهم ترین نقش مسجد که جوانان ما امروز آن را به فراموشی سپرده اند اشاره خواهیم کرد:

 نقش مسجد در هویت سازی جوانان:
هر کشور و ملتی امکان دارد از دو ناحیه مورد هجمه قرار گیرد: اول مرزهای خاکی و دوم مرزهای فکری و عقیدتی. فتح مرزهای خاکی همیشه به معنای فتح فکر و عقیده نیست ولی فکر و عقیده اگر فتح شد، فتح آب و خاک را هم در بر دارد. دفاع از مرزهای فکری وعقیدتی به عهده مرزبانان فکر و اندیشه  و سربازان فرهنگ و عقیده است. در فرهنگ قرآن و اهل بیت(ع) مهم ترین پایگاه و سنگر در برابر این تهاجمات مسجد است که کار آن فرهنگی و انسان سازی است. مسجد نقش بسیار مهمی در تبلیغ دین و سلامت عمومی دارد و امروزه در مقابل هجمه های گوناگون فرهنگی، جوانان می توانند با روی اوردن به مسجد در برابر این هجمه ها مقاومت نموده و از اینکه هویت خویش را از دست بدهند جلوگیری کنند ؛چرا که مسجد محلی است برای زدودن همه ی زنگارهایی که بر دل و جان و فکر و اندیشه ی انسان نشسته است.

مسجد، مکان آموزش خود سازی:

امروزه برخی از انسان ها زندگی خویش را بر اساس خواسته ها و ارزش های دیگران می سازند و همین سبب شده که استعدادها و مواهب و هدایای منحصر به فرد خود را کشف نکرده و از خودشان فاصله بگیرند غافل از اینکه خداوند گنجینه ی هر کس را در درون او نهاده ،اما آن فرد به دنبال گنج گمشده ی دیگران می رود و در نهایت دست خالی و افسرده در حالی که سرمایه ی وجودی خویش را از دست داده است به انتهای راه می رسد و چیزی غیر از پوچی و رنج از خاطراتش نمی خواند. کسی در برابر جامعه منفعل می شود که در برابر نفس و هوس خود شکست را پذیرفته باشد.

اما او که بر نفس خویش تسلط یافته، در رویارویی با رویه های نادرست اجتماعی  هم شجاعانه می ایستد وراه دیگری می یابد و می پیماید.

اخلاص، نور خدا را به انسان نشان می دهد و با پاک سازی درون علاقه های خالصانه را آشکار ساخته، استعدادهای نهفته را می نمایاند بدین ترتیب انسان مخلص به سوی بهترین و دوست داشتنی ترین عمل ها و پاک ترین و دلخواه ترین زندگی راهنمایی می شود. هنگام تحقق اخلاص بصیرت ها پر نور و تابناک می گردد که هر کس در این روشنایی معنوی خود را شناخته و به سوی رسالت آسمانی که برای آن آفریده شده جذب و برانگیخته گردد و معنای زندگی خود را بفهمد. امروزه مسجد جایی است که جوانان هنگامی که جذب آن شوند به مرور زمان می توانند راه خود سازی را بپیمایند و با رسیدن به اخلاص خویشتن، خویش را به الله بسپارند.

مسجد، محل چشیدن لذات معنوی:

 باید بگوییم که لذات معنوی، از لذات مادی، هم قوی ترند  وهم پایدارتر. لذت عبادت و پرستش خدا برای کسانی که قدر ان را می دانند از این گونه لذات است. عابدان عارف، که عبادتشان با حضور و خضوع و استغراق است، بالاترین لذت ها را از عبادت می برند. ایمان حلاوتی دارد فوق همه ی حلاوت ها، لذت معنوی آنگاه  مضاعف می شود که کارهایی از قبیل کسب علم، احسان،خدمت ، موفقیت و پیروی از حس دینی ناشی گردد و برای خدا انجام شود و در قلمرو عبادت قرار گیرد.

مسجد یکی از مهم تریم محل هایی است  که ادمیت بدون هیچ دغدغه ای در آن قرار می گیرد و طعم شیرین عبادت و دعا را در آن می چشد  و آن لذت معنوی که به آدم در مسجد دست می دهد، سراپای انسان را دگرگون می سازد و اوج لذت معنویت در ان لحظه است.

مسجد یعنی سجده، و سجده اوج عبادت و بندگی  انسان برای خداست. در حقیقت برترین و اصیل ترین محل برای عبادت و تقرب جستن به خداوند متعال مسجد است.

مسجد، مکانی برای وحدت اجتماعی:

می دانیم که وحدت اجتماعی، عنصری اساسی برای سلامت و بقای اصل و اساس هر جامعه ای است. مسجد در تحکیم این عنصر اساسی ، نقشی بس بزرگ ایفا می کند. افراد گوناگون، زن و مرد، بزرگ و کوچک، صاحبان افکار  و سلیقه های مختلف، همه در یک جا گرد هم می آیند. همدل و همسو و دوش به دوش یکدیگر می ایستند. اساس دین اسلام بر اجتماعی  بودن قرار گرفته است تا انسان را از زندگی فردی و عزلت برهاند.

به همین جهت می بینیم اسلام عزلت و تنهایی  همراه با راز و نیاز اعتکاف را نیز در میان جمع، آن هم در مسجد مورد سفارش قرار می دهد. اصولاً یکی از علل تأکیدات پیامبر اسلام و امامان و پیشوایان بر حضور در نماز جماعت به صفوف فشرده و منسجم، ایجاد روحیه ی تعاون در میان نماز گزاران و افزایش بعد اجتماعی مسلمانا در کنار انجام اعمال عبادی آنان می باشد و این حضور می تواند  از هرج و مرج و نظام گسیختگی که جامعه به مرور زمان دچار آن می شود، جلوگیری کند و تشکیل این جماعات در مکان مقدس مسجد، باعث می شود تا مؤمنین تحت توجه و ارشاد عالمان  و مبلغان دینی قرار گیرند.

یادداشت از غریبه رحیمی

انتهای پیام/

برچسب ها :

نظرات کاربران :

دیدگاه های ارسالی شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نام	*
کد امنیتی